Głęboka stymulacja mózgu

Czym jest?

Głęboka stymulacja mózgu to operacyjna metoda leczenia zaawansowanej choroby Parkinsona i innych chorób ruchu. Jest uznaną metodą, stosowaną od 30 lat. Podaje się, że poprawa w zakresie objawów ruchowych wynosi 50-70%. Ponadto, w ostatnich latach wykazano, że DBS wydłuża średni czas przeżycia pacjentów z chorobą Parkinsona. Do leczenia metodą mogą być kwalifikowani pacjenci z innymi zaburzeniami ruchowymi jak: drżenie, dystonia, tiki, zespoły bólowe.

Leczenie polega na umieszczeniu cienkich elektrod w głęboko położonych strukturach mózgu. Następnie elektrody podłącza się za pomocą specjalnego łącznika do małego urządzenia nazywanego neurostymulatorem. Łącznik i neurostymulator umieszczone są pod skórą, łącznik na szyi, natomiast neurostymulator w okolicy podobojczykowej lub okolicy podbrzusznej. Uruchomiony neurostymulator emituje impulsy elektryczne, które modyfikują działanie ośrodków nerwowych odpowiedzialnych za rozwój choroby. Siłę impulsów dostosowuje lekarz przy użyciu urządzenia do programowania. Parametry wykorzystywanego w terapii prądu są niskie i w pełni bezpieczne dla pacjentów. Pacjent dysponuje pilotem służącym do obsługi stymulatora, może włączać i wyłączać stymulator a także zmieniać parametry stymulatora w zakresie dobranym przez lekarza.

DBS, tak jak każda operacja mózgu wiąże się z pewnym ryzykiem. Jest ono niewielkie, kiedy zabieg jest wykonywany przez doświadczony zespół lekarzy. Jak wynika z danych opublikowanych w piśmiennictwie medycznym ok. 0,6% pacjentów może doświadczyć czasowych powikłań pooperacyjnych, ryzyko trwałego uszczerbku na zdrowiu jest także niskie, w granicach 1%. Komplikacje, będące następstwem DBS są zwykle nieznaczne, krótkotrwałe i ustępują po ok. 30-90 dniach od zabiegu.

Po zabiegu operacyjnym DBS pacjent musi regularnie zgłaszać się na wizyty kontrolne. Najlepiej do prowadzącego neurologa, specjalisty w leczeniu chorób ruchu z doświadczeniem w leczeniu głęboką stymulacją mózgu. Pacjent wymaga odpowiedniego programowania neurostymulatora i właściwej modyfikacji leczenia farmakologicznego.